Was het vorige week niet al lente?

Na vorige week een week gehad te hebben met alleen maar zon, was het sneeuw compleet verdwenen hier in het dal, alles groen, de vogels kwamen weer te voorschijn, de vliegen, wespen, muggen, alles. Hebben we nu weer mooi deze sneeuw verdient, het sneeuwt nu al een paar dagen non stop, en het is heerlijk, als je naar buiten kijkt en er ligt een heel erg goed dik pak sneeuw, oh wat heb ik nu zin om vrij te zijn en lekker de berg op te gaan.

Vrijdag stond er een grote verassing op me te wachten, waar ze al een maandje of twee mee bezig waren, en ik heel blond niks door heb gehad. Ik word weer opgehaald van me werk met de auto wat meestal gebeurd, stap licht geiriteerd van het werk de auto binnen, kijk naast me wie er achter het stuur zit, en tadaaaa… wie zit daar, BRAM!
Ik kon het maar half begrijpen, het was een echte grote shock. Bram was mijn verjaardags kado van me vrienden hier. Ze hadden hem over laten komen om me verjaardag mee te vieren. Het waren hele mooie dagen, vrijdag avond had ik mezelf voor gesteld om vroeg te slapen, ben de laatste tijd erg moe, maar dat plan had ik maar geschrapt, samen met Bram ff lekker biertjes wezen drinken hier in het dorp, beetje bij praten, lekker ouderwets, dat wat ik toch wel miste, het deed me erg goed.
Zaterdag moest ik helaas gewoon werken, en de zondag ook, maar de mensen hier hebben hem mee genomen op de berg, en hij heeft het vast ook wel leuk gehad J
Zaterdag avond maar weer eens wezen stappen, het wilde nachtleven van Davos maar eens laten zien aan Bram. Het was een super avond, goeie sfeer, leuke mensen, en eindelijk eens goeie muziek. De zondag was een beetje brakjes naar het werk gaan, en de rest heeft lekker gechilled.
We hebben nog kunnen regelen met me chef dat ik zondag avond om 19 uur mocht stoppen met werken. Dus lekker ff snel een uurtje slapen, terwijl Bram met Dan zit te playstatione. Omkleden, opfrissen en gezellig uiteten. We gingen fondue eten, maar na een paar restaurants af te gaan, hadden we er eindelijk 1 gevonden die ons nog wilde en waar we nog genoeg vlees zouden hebben, het was erg gezellig. Thuis in de keuken om 24 uur me verjaardag in gevierd, maar verder niks meer bijzonders gedaan, de volgende dag tenslotte vroeg op om de berg op te gaan. Natuurlijk is het vroeg opstaan voor mij makkelijker gezegd dan gedaan, ik zou iedereen wakker maken, maar tenslotte was iedereen al wakker en moesten ze mij uit me bed trekken. Ik ben met Bram naar de shop geweest om me nieuwe snowboard te kopen. En met me nieuwe aanwinst zijn we de berg opgegaan. De rest kwam wat later, maar het was echt een heerlijke dag. We hadden nog heel veel geluk met het weer, het zou vanaf maandag gaan sneeuwen, maar ’s middags klaarde het zelfs nog op dat we nog heel even zon hebben gezien. ’s Avonds weer gezellig uit eten met dezelfde mensen als de avond daarvoor, nu lekker naar de pizzaria, natuurlijk ook weer erg gezellig, maar ’s avonds was het erg jammer om te bedenken dat het weer voorbij was, de leuke dagen, de dagen dat Bram hier is.
Dinsdag heb ik Bram met de auto naar Basel gebracht, de sneeuw was heftig die dag en de kou ook. Toch bleef het moeilijk om Bram op het vliegtuig te zetten, ook al zie ik hem snel weer, het was jammer, het was zo geweldig om hem hier alles te laten zien, om weer de hele tijd nederlands te kunnen praten.
Ik vind het echt geweldig wat me vrienden hier voor me hebben gedaan, voor mij was het een verjaardag om echt nooit te vergeten, een verjaardag die zeker 3 dagen heeft geduurd, iets mooiers konden ze me niet geven.

Verder gaat het hier nog goed, het werk word steeds minder leuk, maar dat komt meer omdat alles hier in het hotel zo raar gaat, de bezuinigingen, de regels en de sfeer veranderd, het word iets rustiger in het hotel, de toeristische tijd is voorbij, we hebben het iets minder druk en minder stress, en iedereen telt zijn dagen. Over 33 dagen me laatste werkdag, dan nog een dagje vrij als me ouders hier zijn, en 26 april is de dag, dat ik het hier allemaal weer ga verlaten. Erg blij dat ik eerder weg kan, me vakantie opgenomen en al me overuren worden daar als vrij op gegeven, dus ik kan 26 april naar huis. Me avontuur is dan voorbij, weer terug in Nederland, weer terug naar het “gewone” leven.

Mensen, allemaal heel erg bedankt voor jullie kaartjes, brieven, kadoos, en jullie telefoontjes, ik werd daar erg blij van. Ik kan er weer de weken tegen aan, en natuurlijk met dit sneeuw en me nieuwe board worden de dagen top.